تیک سر لیلاکوه

تو ایام عید یه روز با فامیلا رفتیم یه جای بکر

یه جنگل تو کوهستان لنگرود یه جایی که هنوز خیلی شناخته شده نیست

وقتی پای ما آدما به اینجور جاها باز میشه همیشه از خودمون ردی که پاک نمی شه رو جا می زاریم

منظورم زباله های تفکیک نشدنیه...

امیدوارم ما بزرگتر ها با ملاحظه تر از این حرفا بشیم تا مانی های آینده هم از این همه زیبایی لذت ببرن

مانی جونم هرچی که می تونی اینجا عمیق تر نفس بکش,اکسیژن اینجا تازه ی تازه است

وای عسلی موش بخورتت با این خنده هات