برای مرد فردا............مانی

پسرم, برگ گلم, غنچه ی خوشرنگ دلم, دست خود را حلقه کن بر گردنم, خنده زن بر چشمهای خسته ام, عشق تو آواز صبح زندگیست, مهر تو آغاز لطف و بندگی است, سرگذار بر شانه های مادرت, بوسه زن بر گونه های زرد من, خانه ام سبز از صدای شاد توست, مادرت مست از نوازش های توست... ...

   برای شما که خاطراتمون رو دنبال می کنید بلاخره تصمیم گرفتم پست ها رو رمزدار کنم به چندجهت: دلیل اول اینکه نمی شد تمام خاطرات پسرم رو توی وبلاگش بنویسم و اونا رو با همه سهیم بشم ولی با رمزدار کردنش کمی آزادترم دلیل دیگه اش اینه که دیگه وقت کمتری دارم و ترجیح میدم خاطرات مانی جون یکجا ذخیره بشه تا منم فرصت بیشتری داشته باشم و یه سری دلایل دیگه.... خیلی وقت بود که این موضوع فکرم رو به خودش مشغول کرده بود و مردد بودم ولی بلاخره تصمیمم رو گرفتم امیدوارم دوستان درک کنند و از همه ی دوستانی که توی این مدت باهامون بودن کمال تشکر رو دارم و اینکه با نظراتشون ما رو مورد لطف و محبتشون قرار دادن و تا پایان دو سالگی ...